Blog

Misschien herken je het. Dat je blijft zoeken naar een nieuwe methode, een opleiding, een volgende stap die je nóg beter maakt in wat je doet.

Niet omdat je niet wilt groeien, maar juist omdat je betrokken bent, maar omdat je het goed wilt doen. Voor jezelf en voor de mensen met wie je werkt. En dat is iets moois.

Tegelijk zie ik vaak dat die beweging niet alleen voortkomt uit nieuwsgierigheid of liefde voor het vak, maar ook uit iets subtiels, dat moeilijker te voelen is.

Een stille twijfel

Een gevoel van: ben ik wel genoeg?

Je mind probeert vaak alles recht te praten, terwijl je hart iets anders voelt.

• Dit is verdieping
• Dit maakt je completer
• Dit helpt je verder

Soms is dat ook zo.

En soms ligt er iets anders onder: een subtiele uitnodiging om je eigen energie te voelen in het grotere veld.

Het idee dat je pas écht van waarde bent na nog iets extra’s. Terwijl je al zoveel hebt geleerd, zoveel hebt doorleefd en zoveel al bent. En dat is genoeg.

Het kan dan eventjes goed voelen. Een opleiding, een nieuwe richting. Alsof alles weer klopt. En toch kan het knagen terugkomen. Niet omdat je iets verkeerd doet, maar omdat je vertrekpunt ongemerkt verschuift.

Van vertrouwen onverhoopt terug naar tekort

Dat gebeurt niet uit onwil. Het gebeurt omdat angst soms stiller spreekt dan we doorhebben. En zolang die stem leidend is, kan zelfs iets waardevols uiteindelijk zwaar gaan voelen.

Iets soortgelijks zie ik rondom ondernemerschap. Het verlangen naar meer ruimte, meer klanten, meer flow. Ook dat is menselijk.

Maar niet elke groei vraagt om meer kennis in je vak. Soms vraagt het om steviger staan in je rol als ondernemer. En soms juist om terug te keren naar de kern van wat je aanbiedt, naar de energie die jij zelf draagt.

Er zijn mensen die moeiteloos kunnen verkopen, maar zich leeg voelen in wat ze leveren. En er zijn mensen met een diep, puur talent die zichzelf nauwelijks durven laten zien. Beide kanten kunnen uitputten wanneer ze loskomen van wie je werkelijk bent.

Dan ga je harder werken, meer duwen, meer trekken

Niet omdat je het niet kunt, maar omdat de afstemming ontbreekt. En die afstemming is geen kwestie van nóg iets toevoegen, maar van luisteren naar jezelf en naar de frequentie die je omringt. Vertragen en eerlijk kijken naar waar je nu staat en wat er werkelijk nodig is.

Dat vraagt geen oordeel, ook geen quick fix. Alleen helderheid.

Een nieuw jaar is aanstaande

En nu, zo rond de overgang naar een nieuw jaar, komt dat vaak vanzelf naar boven.

Je kijkt terug, je voelt wat niet meer klopt en soms ook een subtiel gevoel van wat wél wil ontstaan.

Dan vormen zich voornemens, met de beste intenties. En toch blijft het daar vaak bij. Niet omdat je faalt, maar omdat een voornemen op zichzelf geen kracht heeft.

Werkelijke verandering vraagt iets anders

Geen wilskracht, maar toewijding. Urgentie die van binnenuit komt. Moed om in het niet weten te verblijven. En bovenal: commitment.

Niet streng, maar trouw.

Ons systeem is gemaakt om ons veilig te houden. Elke verandering, hoe klein ook, kan voelen als een risico. Daarom is terugvallen zo menselijk. Daarom zijn oude patronen zo hardnekkig.

Niet omdat je zwak bent, maar omdat je systeem zijn werk doet.

De uitnodiging is dan niet om harder te worden voor jezelf, maar zachter én helderder. Te voelen wanneer angst het overneemt, zonder erdoor geleid te worden.

Misschien is dát wel de essentie van een gezond ego

Niet verdwijnen, niet overheersen, maar dienstbaar zijn aan wat van binnen klopt.

Je hoeft niet iemand anders te worden. Je hoeft nergens te komen. Misschien mag je vooral erkennen dat je altijd al onderweg was en dat sommige zijwieltjes en mechanismes niet verkeerd waren, maar hun functie hebben vervuld.

Wat er dan ontstaat, ontstaat vaak vanzelf. In het tempo van het leven zelf.

 ✨

Voel de warmte van deze tijd, laat je energie resoneren met alles wat 2026 brengt.

Fijne kerstdagen en een schitterende start van het nieuwe jaar, vol mogelijkheden, synchroniciteit en liefde.

Warme groet,

Het School voor Eigen Wijsheid Team

Er is iets aan het verschuiven. Ik voel dat ik mijn verhaal opnieuw heb te schrijven. Niet omdat het oude niet waar is, maar omdat het niet meer allesomvattend is.

De afgelopen jaren heb ik veel innerlijk werk gedaan. En ik merk: het verhaal daarover is ook weer een jas geworden. Te strak. Tijd om hem van me af te werpen.

Wat overblijft raakt precies aan de intentie van onze school: Belichaamd bewust leven.

Het begon niet spiritueel

Mijn proces van ontwaken begon rond 2010. Niet met meditaties of boeken over bewustzijn.

Ik werkte als teamleider bij de Rabobank. Mijn functie kwam te vervallen. Er kwam een nieuwe functie voor terug, net even anders. Zo anders dat zittenden opnieuw moesten solliciteren.

Tot vandaag voelt het alsof die keuze niet toevallig was. Alsof men mij liever kwijt dan rijk was.

En eerlijk? Ik snap dat.

• Ik was eigenzinnig
• Ik keek anders naar leiderschap en processen
• Ik voelde veel. En benoemde dat ook
• Ik keek holistisch naar teams en organisaties.
• Ik lees energie
• Ik voel waar het niet stroomt en waarom

En meestal zit de oplossing niet in nog een overleg of een nieuw plan. Je hebt naar de kern te gaan.

Je moet bereid zijn los te laten wat ooit werkte, maar nu niet meer dient

Die flexibiliteit heb ik vaak gemist binnen organisaties. En langzaam voelde ik: ik hoor hier niet meer.

Niet vertrekken uit verzet

Ik ben niet weggegaan vanuit onvrede. Omdat ik wist: verzet verandert niets. Als je je leventransformeert om ergens vanaf te komen, ben je aan het vluchten. Je hebt nu gelukkig te zijn. Niet pas later, als alles anders is.

Na mijn burn-out in 2014 kwam er geen helder antwoord. Geen “dit is je missie”. Het was geen openbaring. Het was precies genoeg om in beweging te komen.

Geen controle meer. Minder angst. Meer overgave.

• Niet de vraag: wat wil ik in het leven?
• Maar: wat wil het leven van mij?

De roep was er al lang

Die roep voelde ik al jaren. Ik negeerde haar. Omdat ik niet wist hoe. Dus bleef ik doen wat ik kende. In de hoop dat het ooit helder zou worden. Dat er een dag zou komen met een compleet plan.

Eerlijk? Die dag is er nog steeds niet.

Mijn burn-out gaf me geen routekaart. Wel de motivatie om alles aan te kijken wat niet meer klopte.

• Overtuigingen
• Vastdenken
• Oude patronen

Je hoofd denkt beperkt. Je hart is open en je ziel is vrij.

Innerlijk werk is geen eindstation

Ik heb veel gedaan de afgelopen jaren.

• Familieopstellingen
• Mediumschap
• Healing
• Regressie
• NLP
• Quantum hypnose
• Psychedelica
• Mannenwerk
• Initiaties
• Business coaching en trainingen

Ik heb veel gelezen. Spiritualiteit. Psychologie. Bewustzijn. Ondernemen. Leiderschap. En ja, ook de Bijbel.

Wat in alles helder werd: ik volg geen externe bron.

Ik zie hoe snel mensen zich identificeren met een stroming. En hoeveel oordeel daaruit ontstaat.

• New Age is vals licht

• Boeddhisme is dwaling

• Christendom is dogmatisch

• Of juist: dit is de enige weg

Ik voel het anders.

Het maakt niet uit wat je gelooft. Het maakt uit wie je bent terwijl je gelooft.

De nieuwe valkuil: ‘bewust leven’

Wat ik veel zie in het wereldje van bewustwording: na jaren innerlijk werk ontstaat er weer een nieuwe automatische piloot.

Een nieuw systeem. Een nieuwe identiteit.

Je mediteert. Je manifesteert. Je visualiseert. Maar vaak is het een fix. Om het vol te houden in een leven dat nog steeds draait om overleven.

De dramadriehoek blijft actief. Slachtoffer. Redder. Dader.

Even mediteren…en weer door.

Zonder bewustzijn wordt zelfs spiritualiteit een gewoonte

Meer voelen dan denken, ja. Maar ook gevoel kan misleiden als het niet belichaamd is.

Vrijheid vraagt eerlijkheid

Ik heb veel mensen zien terugvallen. En ik ken die verleiding zelf ook.

Het verschil zit voor mij in dit: bij maximale aanwezigheid, is je zelfsabotage subtieler en is er meer kracht en moed om anders te kiezen en je patroon te overstijgen.

Bewust aanwezig, iedere dag opnieuw. Niet om perfect te worden. Maar om vrij te blijven.

Die houding neem ik mee mijn dag in.

Van coaching naar School voor Eigen Wijsheid

Sander de Zwart Coaching werd te beperkend. Samen met Nico de Jong bouw ik daarom al bijna twee jaar aan de School voor Eigen Wijsheid.

Niet snel. Niet gelikt. Niet omdat iets zo ‘heurt’. Maar afgestemd.

We hebben eerst ons eigen fundament gebouwd. Belichaamd. Bewust. Duurzaam.

Je kunt anderen niet leren ondernemen vanuit essentie als je het zelf niet leeft.

Ondernemen vanuit ZIJN

Voor ons begint ondernemen niet bij strategie. Niet bij marketing. Niet bij groei.

Het begint bij de mens achter het bedrijf.

• Zielsmissie
• ‘Why’
• ‘Truth’

Dat vraagt tijd. Dat vraagt vertraging. Dat vraagt moed.

Bij ons krijg je niet altijd wat je vraagt. Maar wel wat nodig is.

Doen vanuit ZIJN. 100% echt. Zo naakt mogelijk. Afgestemd op wie jij bent.

Tot slot

Waar het vaak ontbreekt in spiritualiteit, is belichaming.

Waar het vaak ontbreekt in business, is ziel.

Wij brengen die twee samen. Voel je dit? Niet als idee. Maar in je lijf? Dan is het tijd om te verbinden.

🙏

Sander

Er was een tijd dat ik mezelf elke ochtend in driedelig grijs hees om naar de Rabobank te gaan.

Van buiten zag het er keurig uit. Van binnen liep ik rond alsof ik een maatpak droeg dat niet van mij was.

En eerlijk?

Het kostte me elke dag een stukje van mijn ziel.

• Niet omdat het werk zwaar was.
• Niet door targets of onderbezetting.

Maar omdat ik mezelf constant voorbijliep.

Ik had zulke hoge verwachtingen van mezelf dat niemand anders nog nodig was om druk op me te zetten.

Mijn perfectionisme deed het werk. Mijn gevoeligheid versterkte alles. En mijn snelle geest maakte er een driedubbele loop van.

Het lastigste was dit:

“Ik wist al die tijd precies wat mijn natuurlijke ritme was… maar ik durfde het niet volledig te volgen.”

Want zodra ik mijn eigen tempo koos, kwam er weerstand. Mensen die me probeerden af te remmen.

• Twijfel.
• Oordelen.
• Discussies.

En dus leerde ik me aanpassen. Ik werd goed in niet te veel opvallen. In doen wat gevraagd werd, zodat niemand last van me had.

Maar ondertussen had ík last van mezelf. Van hoe ver ik afdreef van mijn eigen waarheid.

Dat is wat er gebeurt als je je innerlijke vuur dempt

Het gaat niet ineens uit, het raakt doordrenkt met water. Dag na dag.

Tot je op een ochtend wakker wordt en je merkt dat je nauwelijks nog weet hoe je moet branden. Zo ging het bij mij.

Tot mijn systeem zei: genoeg.

Tot mijn ziel harder begon te spreken dan mijn agenda. Ik besefte iets wat ik jarenlang had genegeerd:

• Je kunt je leven niet bouwen op ‘moeten’.
• Je kunt je ziel niet blijven parkeren tot er tijd over is.

Het begint bij jou, altijd!

Bij jouw waarheid. Jouw ritme. Jouw vuur dat wéér wil branden. Jouw ziel die herinnerd wil worden.

En dát is het punt waar het echte werk begint. Het innerlijke werk. Het spirituele werk. Het werk dat je niet doet om jezelf te verbeteren, maar om jezelf terug te halen.

Om te herinneren wie je eigenlijk altijd al was.

Vanuit de School voor Eigen Wijsheid begeleiden we mensen juist daar

In dat heilige tussenstuk waarin de oude identiteit afbrokkelt en de ziel eindelijk ruimte krijgt om te spreken. In zowel je persoonlijke als in je professionele leven.

Met een diepe afstemming op de eigen wijsheid die nooit is weggeweest.

Is dit het moment dat jouw ziel op de deur klopt?

Als je jezelf in mijn woorden herkent…Als je voelt dat je vuur weer wil oplaaien…Als er iets in jou zegt: “Dit is precies waar ik nu sta”…

Dan is dit geen toeval. Dan leest jouw ziel mee. En dan wil ik je uitnodigen om uit te reiken.

Niet omdat je ‘kapot’ bent. Niet omdat je gefixt moet worden. Maar omdat je op het punt staat om door te breken. Om thuis te komen in jezelf.

👉 Reageer gerust op deze mail of check onze agenda

Laat dit het moment zijn waarop je JA zegt tegen je eigen zielsagenda. Zelfs als je er heilig van overtuigd bent dat jij je zielsagenda al volgt.😉

Met liefde, vuur en waarheid.

🔥

Vind je eigen ritme te midden van deadlines, feestdagen en verplichtingen

December.

Wat een gezellige, warme en feestelijke maand zou mogen zijn, een maand van aandacht voor elkaar, was dat voor mij lange tijd niet.

Als kind wel hoor. Ik kon er intens van genieten.

Eerst Sinterklaas vieren met de hele familie. En na 5 december ging ik vaak met mijn vader op zoek naar een mooie kerstboom. Mijn moeder haalde de kerstdozen tevoorschijn en samen versierden we de kamer.

De uitstapjes, de familiebezoeken… ik genoot ervan.

Volledig in het hier en nu. Zorgeloos. Vrij.

Maar dat veranderde toen ik volwassen werd.

Er kwamen steeds meer verantwoordelijkheden bij

De to-do lijstjes slopen mijn leven in.

In mijn tijd bij de Rabobank was december altijd extreem druk: afronding van het jaar, jaarplannen maken voor het nieuwe jaar, beoordelingen, KPI’s, targets, extra overleggen, kerstborrels…

En toen we kinderen kregen, werd het nóg drukker.

Zij kregen al snel hun eigen mini-ratrace: kerstdiners, optredens, vieringen op school.

De stress in mijn lijf bouwde zich langzaam op.

December 2013 werd een dieptepunt

Genieten was er niet meer bij; ik zat volledig in de overlevingsstand.

Ik leefde van dag tot dag en voelde vooral opluchting als een dag die “feestelijk” zou moeten zijn eindelijk kon worden afgevinkt.

Ik zat vast in de ratrace. En in de eerste maanden van 2014 leidde dat tot een burn-out.

Maar één ding wist ik zeker:

• Ik doe hier niet meer aan mee
• Niet meer aan de ratrace
• Niet aan overleven

Ik werd vastberaden om de sleutel te vinden naar blijvende innerlijke rust, ongeacht de druk van buitenaf.

En uiteindelijk bleek die verstrikking in de ratrace het grootste geschenk.

Zonder die ervaring had ik nooit ontdekt wie ik werkelijk ben.

Zonder die gevangenis had ik nooit zo diep kunnen voelen hoe innerlijk vrij ik altijd al was.

Zonder dat pad had ik mezelf er nooit uit opgetild.

9 van de 10 keer ligt de oplossing niet in meer of minder doen, sneller gaan of juist afremmen…

Het gaat om de energie van waaruit je vertrekt.

Wie is de JIJ die komt opdagen?

Of het nu druk is of rustig.

Er veel of weinig mensen zijn.

De externe druk hoog of laag is.

Wie ben je? En vanuit welke energie verschijn je?

Dát maakt het verschil. Niet de omstandigheden, maar jouw binnenwereld.

Dat is het grote verschil:

De meeste mensen worden stapje voor stapje wel bewuster, maar blijven tegelijkertijd overleven.

Ik koos voor écht leven en dat transformeerde alles

Nu geniet ik met volle teugen van deze decembermaand.

Waar ik vroeger nog op 5 december lastminute een rijm moest schrijven, ligt het nu al weken klaar.

Ik heb 100% eigenaarschap over mijn agenda.

Hij is vrijwel leeg, terwijl ik misschien wel meer dan acht uur per dag werk.

Ik heb bijna geen to-do lijstjes meer, omdat ik vrijwel alles wat zich aandient direct kan afronden.

En als ik vandaag besluit iets ad hoc te doen?

Dan is daar alle ruimte voor.

Dit is misschien wel de grootste les die Nico en ik hebben geleerd: werken naar een leven waarin er nauwelijks ‘unfinished business’ is.

Natuurlijk zijn we altijd bezig

We creëren nieuwe ideeën, werken plannen uit, bouwen verder.

Maar altijd vanuit rust. Altijd vanuit ontspanning. Geen haast.

En tegelijk geen uitstel.

Volledige regie over je leven en ondernemerschap.

⸻

✨ Waarom we een Whatsapp-groep hebben opgericht en jouw uitnodiging

In de afgelopen jaren heb ik ontdekt:

• Je hoeft de ratrace niet te volgen om succesvol te zijn
• Je hoeft niet te overleven om een vervuld leven te leiden
• En je hoeft het al helemaal niet alleen te doen

Daarom hebben we de Whatsappgroep gecreëerd

Een plek waar je, midden in de drukte van het dagelijks leven en ondernemerschap, telkens opnieuw wordt uitgenodigd om terug te keren naar rust, innerlijke helderheid en bewuste keuzes.

Waar je wordt herinnerd aan wie jij bent, voorbij de ruis.

Waar je leert leven en ondernemen vanuit ontspanning in plaats van spanning.

In deze groep delen we:

• Inspiratie over bewust leven en ondernemen
• Reminders die je helpen uit de ratrace te stappen
• Inzichten die je terugbrengen naar rust, ook als de wereld versnelt
• Praktische en energetische ingangen om jouw onderbewuste wijsheid te activeren
• Én af en toe een liefdevolle schop onder je kont

Het is een plek voor mensen die niet meer willen wachten tot “het ooit rustiger wordt”…maar nu willen kiezen voor een leven dat klopt.

En jij bent welkom.

👉 Je kunt gratis lid worden

Iedereen mag meedoen, ongeacht waar je staat.

👉 Wil je onze missie ondersteunen?

Dan kun je vrijwillig een vaste maandelijkse bijdrage doen. Dat waarderen we enorm, maar het is geen verplichting.

Het belangrijkste is dit:

Als jij voelt dat het tijd is om te leven in plaats van te overleven…om bewust te ondernemen in plaats van geleefd te worden…dan is dit jouw uitnodiging.

Sluit je aan.

Stap uit de ratrace.

En kom thuis bij jezelf.

Klik hier om lid te worden…

Gisteren bereikte mijn LinkedIn-profiel een mooie mijlpaal: 14.000 volgers. Fijn natuurlijk, maar uiteindelijk zegt een getal weinig.

Kwaliteit boven kwantiteit, altijd

Wat me de laatste tijd bezighoudt, is een ander fenomeen. Hoeveel mensen vooral op korte-termijn niveau leven en ondernemen:

• Brandjes blussen
• Symptomen oplossen
• Handelen zonder visie, richting of bewustzijn

Veel ondernemers denken dat deze manier van werken hetzelfde is als leven in het nu. Maar leven in het nu is niet hetzelfde als korte termijn denken.

Echt aanwezig zijn vraagt om bewustzijn van het grotere geheel: verleden, heden én toekomst, zonder je daarin te verliezen.

De meest risicovolle staat? Onbewust onbekwaam

Je weet niet wat je niet weet. En dat zorgt voor een gevaarlijke mix van zelfoverschatting, stagnatie en blinde vlekken.

Je gelooft dat je het goede doet, maar in werkelijkheid studder je voort.

Ik zie dit veel bij ondernemers:

• Sommigen zitten continu in de DO-modus, overleven, hard werken, rennen
• Anderen vervallen in spirituele passiviteit. “Ik vertrouw op mijn roeping. Het universum geleidt me wel.”

Maar beide zijn uitersten van dezelfde medaille: overleven in plaats van creëren.

Onder de oppervlakte spelen vaak onzichtbare blokkades:

• angst om écht zichtbaar te zijn
• een ongezonde relatie met geld
• dienstbaarheid zonder grenzen
• de overtuiging dat je niemand nodig hebt
• of het idee dat je zielspad per definitie een solo-reis is

Een van de grootste spirituele valkuilen is denken dat groei alleen van binnenuit komt.

Maar ontwikkeling ontstaat altijd in relatie tot anderen: een mentor, een spiegel, een klant, een omgeving. Zonder externe prikkel blijf je ronddraaien in je eigen overtuigingen.

Waardig zijn is niet hetzelfde als vaardig zijn

Veel ondernemers voelen een grote missie, maar missen vaardigheid en structuur:

• geen duidelijk aanbod
• geen positionering
• geen verkoopproces
• geen marketing vanuit hun essentie
• geen ruggengraat in hun bedrijf

Of ze denken dat ze “wel genoeg geïnvesteerd hebben” in zichzelf. Of wachten tot ze eerst meer verdienen voordat ze weer investeren. En precies dat houdt ze onbewust in een vicieuze cirkel. Ze vertragen hun eigen groei.

De meest succesvolle ondernemers begrijpen één ding fundamenteel:

Je hoeft het niet alleen te doen. Sterker nog: je kúnt het niet alleen.

Zij:

• kennen hun kracht én hun beperkingen
• delegeren
• blijven trainen
• zetten hun ego aan de kant
• en investeren doorlopend in bewustzijn, structuur en vaardigheid

Want mindset, bewustzijn en bekwaamheid zijn geen luxe. Het zijn fundamenten.

“Onbewust onbekwaam is niet gevaarlijk omdat je fouten maakt, maar omdat je niet ziet dát je fouten maakt.”

Herken je jezelf in één van deze lagen?

Ik ben benieuwd wat het je laat voelen of zien.

“9 op de 10 mensen raakt verdwaald in zijn eigen binnenwereld.”

Die zin raakt voor mij de kern van ons vakgebied.

Want hoe goed onze intenties ook zijn, het pad van bewustwording is niet altijd helder. Het is een landschap met licht en schaduw, waar we als begeleiders voortdurend balanceren tussen leiden en loslaten, tussen dienstbaarheid en autonomie.

Hoe ver ga je als leraar of begeleider?

Het is een vraag die steeds terugkeert, bij mijzelf en bij veel collega’s:

• Hoe ver ga je in je teachings, in je informatievoorziening, in je guidance en je dienstbaarheid aan het grotere geheel?
• Wanneer wordt coachen eigenlijk redden?
• Waar leg je verantwoordelijkheid bij jezelf die eigenlijk bij de ander hoort?
• En tot waar mag of kun je je aan iemands (spirituele) pad bijdragen?

De scheidslijnen zijn flinterdun. En iedereen lijkt er zijn eigen waarheid over te hebben.

Geen vaste grenzen, maar voelen in het moment

Ik geloof niet dat het helpt om die grenzen star vast te leggen. Natuurlijk bieden kaders en leidraden houvast, maar in wezen is elke ontmoeting uniek.

Elke situatie vraagt om opnieuw te voelen wat er in dat moment nodig is en om de moed te hebben fouten te maken.

Pas achteraf kun je bepalen of iets ‘goed’ of ‘fout’ was. En zelfs dan blijft dat een kwestie van perspectief.

De angst om te schaden

In deze tijd, waarin angst steeds vaker de boventoon voert, merk ik hoe makkelijk we in de kramp schieten.

We zeggen minder, doen minder, bewegen voorzichtiger uit angst voor wat er zou kunnen gebeuren.

Toch is angst op zichzelf niet verkeerd.

Angst toont vaak dat onze intentie liefdevol is.

Dat we de ander willen beschermen tegen pijn, schade of verwarring.

Maar zodra angst de leiding krijgt, raken we uit verbinding met onze ware essentie. En dan wordt ‘voorkomen is beter dan genezen’ soms een belemmering.

De valkuil van projectie

In mijn werk als begeleider/spritueel leraar help ik mensen hun binnenwereld leren lezen en begrijpen.

Maar een groot deel van mijn werk bestaat ook uit herstel. Het begeleiden van mensen die beschadigd zijn geraakt door verkeerde spirituele interpretaties of door goedbedoelde, maar onhandige begeleiding.

Te vaak zie ik dat dit ontstaat door projectie van de eigen waarheid op de ander.

De begeleider die denkt te weten wat waar is, of die zijn eigen inzichten als universeel presenteert.

Het resultaat is verwarring, vervreemding, en soms een diep wantrouwen in alles wat met persoonlijke ontwikkeling te maken heeft.

Dat doet pijn, niet alleen bij degene die het overkomt, maar ook voor ons als veld.

Want met elk stuk wantrouwen dat ontstaat, verliest bewustzijnswerk een stukje van zijn glans.

Vertrouwen bouw je op, niet af

Bij de opbouw van de School voor Eigen Wijsheid merkte ik hoe belangrijk dat vertrouwen is.

Hoewel ik al jaren zelfstandig werk als coach, begon ik met dit nieuwe initiatief weer helemaal opnieuw.

Niet om mezelf te bewijzen, maar omdat elke relatie opnieuw opgebouwd moet worden.

De klant moet je leren kennen, voelen wie je bent en ervaren of jij betrouwbaar bent in wat je brengt.

• Dat kost tijd
• Ruimte
• En geduld

Na bijna anderhalf jaar voel ik dat we die basis nu echt hebben gelegd. We bouwen iets wat niet draait om snelle beloftes of spirituele shortcuts, maar om echtheid. Om groei die van binnenuit ontstaat en niet door iets dat van buitenaf opgelegd wordt.

De ware kracht van begeleiding

Begeleiden is voor mij niet het redden van de ander.

Het is aanwezig zijn bij iemands proces, soms met woorden, soms juist in stilte.

Het is het vertrouwen dat ieder mens een innerlijke wijsheid bezit die weet waarheen het pad leidt.

En dat wij als begeleiders slechts tijdelijk meelopen, niet om richting te geven, maar om ruimte te houden voor wat wil ontstaan.

Dat vraagt moed.

Vertrouwen.

En de bereidheid om te blijven leren ook van onze eigen fouten.

Tot slot

In een wereld waarin angst en controle steeds meer terrein winnen, blijft het een uitdaging om trouw te blijven aan de openheid van het leven zelf.

Maar dat is precies waar de School voor Eigen Wijsheid voor staat:

Niet het vinden van de juiste antwoorden, maar het leren luisteren naar de wijsheid die al in je leeft.

Eenzaamheid of je alleen voelen. Je herkent het vast dat je je nooit helemaal thuis hebt gevoeld op deze planeet.

• Een buitenbeentje
• Misschien zelfs buitengesloten en gepest
• En altijd zoekende naar jouw rol binnen een groep

De kans is groot dat je ergens onderweg hebt ontdekt waarom je je altijd zo anders hebt gevoeld. Hooggevoelig, hoogbegaafd of hoogbewust…give it a name…

Handig om een kapstokje te hebben, maar ook niet meer dan dat.

Je gaat graag je eigen gang en bent er zelfs goed in om alles alleen te doen. Ook in je ondernemerschap.

Een copingmechanisme

Je erkent je kwaliteit als solist.

• Je creëert razendsnel
• Niemand zit je in de weg
• Je houdt alle weerstanden buiten de deur
• ‘You can go your own way’

Toch ervaar je een gemis en misschien zelfs een nóg dieper verlangen om te verbinden. Diep van binnen wil je het helemaal niet alleen doen, maar je hebt nooit je ‘tribe’ gevonden. Nooit de mensen die net zo gek zijn als jij. Nooit de groep waarin je direct zegt:

“Ik ben thuis!”

En juist dat is waar je al jaren naar snakt. Verbinden met mensen van jouw kaliber.

Bekijk de volgende uitnodiging en misschien wordt dit wel jouw plek:

Voel je resonantie en aantrekking in de energie?

Laten we ontdekken wat we voor elkaar kunnen betekenen. Plan HIER een 30-minuten online intake.

Wie weet tot snel.

Voordat je verder leest…
Adem even.
Voel je voeten op de grond.
Laat de woorden niet alleen binnenkomen via je hoofd, maar via je hele systeem.
Lees niet om te begrijpen, maar om te herinneren.

⸻

Soms voelt het alsof ons bedrijf, de School voor Eigen Wijsheid, slechts de poort is.
Een poort naar iets dat niet in woorden te vangen is.
Een winkel vol producten, blikvangers die je uitnodigen om binnen te komen.

Maar achter de toonbank ligt een wereld verscholen die veel dieper reikt dan wat je aan de buitenkant kunt zien.

Via de volgende geleidemeditatie neem ik je mee op reis door de poort naar jouw Eigen Wijsheid:

De reis naar jouw Eigen Wijsheid gaat over de ziel die het mens-zijn komt ervaren

En tegelijk is het een reis voorbij bewustzijn creëren:

• Voorbij Zelfontwikkeling
• Voorbij Leiderschap
• Voorbij Talent
• Voorbij Authenticiteit
• Voorbij Merkontwikkeling
• Voorbij Business

Wat ik deel op socials? Dat is slechts het topje van de ijsberg

En zelfs dan krijg ik regelmatig bakken projectie over me heen…

• Mijn missie? Een schakel zijn tussen de aardse en de spirituele perceptie van de werkelijkheid.

De ene ziel leeft vooral in het spirituele en worstelt met het praktisch invullen van het aardse leven.
De andere ziel zit zo verstrikt in zijn aardse identiteit dat hij zijn goddelijke kern totaal is vergeten.

Voor mij is dit dé ideale plek om precies tussenin te zitten.

Enerzijds bestudeer ik het mens-zijn.
Anderzijds verdiep ik me in dat wat met het blote oog niet zichtbaar is.

In die diepe lagen zie ik dat we hier als ziel hebben te leren onszelf bevrijden van alles dat ons vasthoudt in lage frequentie.
Incarnatie. Onze goddelijke essentie steeds dieper belichamen.
Dat kan alleen door op te ruimen. Karma in te lossen. De schaduw te doorgronden en te transformeren.

Als ik dit soort woorden gebruik, checken veel mensen al uit

Vinden het te zweverig.
Diep van binnen glimlach ik dan, want je moest eens weten hoe weinig zweverig dit eigenlijk is.
En vaak is degene die het beoordeelt juist degene die meer zweeft dan degene die als zwever wordt bestempeld.

Het gros van de mens leeft in het hoofd

Is bezig te overleven binnen de uitdagingen die het leven biedt.
Nog nauwelijks bewust van de diepe reis die de ziel maakt door deze aardse ervaring aan te gaan.

De opdracht van de ziel?

Zichzelf herinneren.
Zijn goddelijke kern ervaren in het diepst van het menselijke wezen.
Ondanks de zwaarte. Ondanks de duisternis.

Dit gaat ver voorbij zakelijk succes of het praktische leven op de rit krijgen.
Natuurlijk hoort dat erbij… maar in werkelijkheid ligt er in de onderstroom een diepte die je nauwelijks kunt bevatten.
Een diepte waarin de struggles van het aardse leven direct in het niet vallen.
En waarin je denkt: “Waar maken wij ons toch altijd druk om?”

Soms kan ik er niet bij dat het gros dit nog niet voelt. Nog niet ervaart. Reactief leeft.
Het doet pijn om dat te zien.

En toch weet ik: ik ben hier niet om iemand te redden.

Maar misschien wel om iets te herinneren.
Iets dat in ieder van ons leeft.
Dat stille weten, onder de ruis.
Dat herinnert wát we werkelijk zijn en waarom we hier zijn.

Dus terwijl je dit leest…

Laat de woorden niet alleen door je hoofd gaan.
Voel ze. Laat ze ademen in je systeem.

Wat raakt er in jou bij het lezen van deze woorden?
Wat beweegt er, zonder dat je het probeert te begrijpen?
Wat wil er door jou heen gezegd worden — niet vanuit denken, maar vanuit bewustzijn zelf?

Voel het.
Herinner het.
En als het wil spreken… laat het spreken.

Er was een tijd waarin ik dacht dat ik alles goed deed. Een baan, een studie in de avonduren, twee jonge kinderen. Het leven was vol. Mijn hoofd nog voller. En ergens onderweg raakte ik iets kwijt.

Mezelf!

Begin 2014 kwam alles tot een hoogtepunt

Tijdens een hertentamen werd het letterlijk zwart voor mijn ogen. Mijn systeem zei: nu is het genoeg. Ik kon niet meer denken, niet meer voelen. Ik stond op, liep de zaal uit en bleef lopen, kilometers lang. Er kwam verdriet, boosheid, frustratie. Maar daaronder lag iets anders: een diepe, stille rust.

Een stem die fluisterde:

“Leer weer luisteren naar jezelf.”

Dat moment was mijn keerpunt

Ik begreep: ik ben de creator van mijn realiteit. Als ik iets wil veranderen, mag ik anders leren denken, voelen, kiezen. Niet langer leven naar wat de wereld van mij verwacht, maar naar wat mijn ziel fluistert.

Vanaf dat moment begon mijn reis terug naar mijn eigen wijsheid. Een pad dat niet stopt, maar steeds dieper gaat. Want ik geloof dat we allemaal onze eigen waarheid dragen, geen één richting, geen één leer, maar een innerlijke bron die wacht om herinnerd te worden.

Vanuit die bron ontstond de School voor Eigen Wijsheid

Een plek waar je niet leert om iemand anders te zijn, maar om jezelf weer te herinneren. Om opnieuw contact te maken met je essentie, je vuur, je liefde. Om keuzes te maken vanuit je ware kern en te blijven staan, ook als de buitenwereld stormt.

⸻

✨En toen kwam de volgende laag van bewustwording

Want zelfs in het licht van groei, blijft de mind actief. Ze fluistert: je bent klaar nu, je hebt genoeg geleerd, nu mag je oogsten.

Maar dat is een illusie. De mind wil een eindpunt, terwijl de ziel alleen maar wil blijven stromen. Velen die al jaren op dit pad zijn, herkennen dit punt. Je hebt diep gewerkt, veel geheeld, veel geïnvesteerd. En ineens is daar de vermoeidheid, de stem die zegt: nu mag het wel eens genoeg zijn. Maar juist daar stokt de stroom. Want de mind richt zich op de inspanning, op het lijden, in plaats van op de bevrijding.

Je komt pas weer in beweging als je herinnert: ik ben de creator. Er is geen eindpunt. Er is alleen het leven dat zich ontvouwt en jij bepaalt hoe je ermee omgaat.

⸻

De ervaring zelf is neutraal

Maar jij bepaalt hoe je die ervaring beleeft. Je kiest je houding, je gedachten, je reactie. Afgelopen tijd word ik daar opnieuw aan herinnerd, door ziekte dichtbij binnen mijn familie. Het zijn intense momenten, maar lichter als je niet in strijd gaat met wat er gebeurt. Het leven is wat het is. Ik kies ervoor om in rust te blijven, om te doen wat er gedaan moet worden en te voelen wat het me komt leren.

Dat is geen afstand nemen van het leven, maar juist dieper incarneren in het leven. Niet vluchten naar “het spirituele”, maar aanwezig blijven in het menselijke.

Want we zijn geen mensen die spiritueel moeten worden. We zijn spirituele wezens die leren mens te zijn.

Steeds dieper, steeds vollediger.

⸻

🌿En dat is de essentie van de School voor Eigen Wijsheid

Het leven stopt niet met groeien. Bewustwording is geen eindpunt, maar een voortdurende dans tussen licht en schaduw, tussen loslaten en herinneren.

De kunst is niet méér te leren, maar te durven ontleren. Steeds opnieuw loslaten wat niet meer dient, zodat je lichter stijgt, zoals een luchtballon die zandzakken loslaat. Maar niet om te zweven, want het pad van wijsheid is geworteld. Het vraagt dat we met beide voeten op aarde blijven, volledig aanwezig in ons menselijke bestaan.

Dat is wat wij mensen leren: om de stroom niet stil te zetten, om niet te wachten tot het leven iets brengt, maar om zelf weer te herinneren wie ze zijn.

• De creator
• De bron
• De liefde

⸻

✨Misschien herken jij jezelf hierin

Misschien voel jij ook dat het tijd is om weer te herinneren, niet vanuit vermoeidheid, maar vanuit waarheid. Dan nodig ik je uit om te blijven stromen. Om weer te vertrouwen op je eigen wijsheid. Om te leven, te creëren en te groeien vanuit de bron die altijd in jou aanwezig is.

🌿

De School voor Eigen Wijsheid

Een thuiskomen in jezelf.

Elke dag opnieuw.