Over ons

We nemen je even mee naar het strand. Terwijl je de parkeerplaats oprijdt, voel je al dat je rustiger wordt. Het tempo mag eraf, de stress daargelaten. Je stapt uit en meteen voel je de wind door je haren. De zon schijnt, het warmt je huid. Je loopt richting het strand. ‘Vier het leven’ hoor je in de verte iemand roepen. Op het strand aangekomen zie je de kites en surfzeilen al klaar liggen. 

Maar geen haast om het water in te gaan hoor, eerst nog even lekker genieten van de opkomende zon. ‘Wat een leventje is dit zeg’ hoor je de surfers al denken. De Hang-Loose-Vibe is goed voelbaar. De eerste strandtentjes gaan rustig aan open, de stoeltjes naar buiten. Niemand lijkt hier haast te hebben. Dat hoeft ook niet.

En terwijl je het strand oploopt, voel je ineens dat je aandacht naar een groepje surfers uitgaat. Je loopt erheen, op je slippers, door het mulle zand… en vraagt of je er bij mag zitten. ‘Sure bro!’ komt er gelijktijdig van een Amerikaanse en Australische surfer terug. ‘Coffee?’. Daar zeg je natuurlijk geen ‘nee’ tegen! De thermoskan uit de rugzak, een plastic beker in je hand. ‘Hè, heerlijk ongecompliceerd toch!’

Je drukt je korte broek tegen het warme zand, je ogen in de richting van de horizon. En terwijl je daar lekker zit te genieten, krijg je flarden van het gesprek mee. ‘Chill out bro, feel the waves, grab the wind and just enjoy the ride…’

Nadat je een tijdje zit te luisteren, merk je bij jezelf op dat je het begint te snappen. Hoe zij denken. Hoe zij kijken. Hoe zij één worden met de natuur, door erover te praten. En er valt je nog iets op. Zij kijken niet naar de zee zoals wij. Stroming? Kwallen? Haaien? Tuurlijk zijn die er, maar ze laten zich er niet door leiden. Door hun bril kijkend, zien zij vooral een zee aan mogelijkheden. Zij schilderen op het water, de zon als grootste fan.

Het gesprek lijkt langzaamaan te verstommen, je voelt dat je wegzakt. Je legt je hoofd neer op het zand en voordat je het weet, begeef je je in dromenland. Je ziet jezelf surfen, de ene sprong na de andere. Het lijkt alsof je met iedere meter op het water beter en beter wordt. Wauw, wat een leven! Je geniet met volle teugen. En het water? Het lijkt alsof je er mee kunt praten.

‘Ben ik nou één met de elementen aan het worden?’ Het maakt je zienderogen niet uit. Je voelt het enthousiasme van de zon, de wind die je richting geeft. Opeens besef je dat je droomt en voel je dat de droom je wat te zeggen heeft. ‘Diepe wijsheid, diepe wijsheid’ hoor je iemand fluisteren. Je ziet ineens hoe het leven werkt, waarom je hier bent en hoe je al die jaren veel te hard hebt gewerkt.. En dat het leven je alleen maar vraagt om te ‘zijn’. Het leven dat de surfers al zo ontzettend goed begrijpen.

Even komt de twijfel of je daar wel je geld mee kunt verdienen, maar je voelt dat je die twijfel meteen weer mag laten gaan. Want tja, wat als alles mogelijk is? Uit het niets hoor je ineens: ‘Just Be my friend, just BE.’ Je schrikt ineens wakker! Kijkt om je heen en ziet dat de surfers al over het water zoeven. ‘Hang loose my friend’ krijg je nog net naar je toegeworpen! Ja, ja, ja. Je snapt eindelijk wat hij bedoelt. Je VOELT wat hij bedoelt!

Ineens begint je hele lichaam heftig te schudden. Wat is dit? Waar komt dit vandaan? Wat is toch dat geluid?

‘Papa, papa, wakker worden!’ Met een harde snurk, schrik je ineens wakker… en staar je in de helderblauwe ogen van je dochter. ‘Papa, kom nou! Je had het beloofd. STRAND, STRAND, STRAND!’ schalt er door het hele huis! ‘Shit ja, dat is waar ook! Ik had beloofd dat we naar het strand zouden gaan…’

En terwijl je de autosleutels pakt, de gesmeerde broodjes uit de koelkast, handdoeken en zwemkleding, kijk je verbaasd en een beetje verdwaasd om je heen en vraag je jezelf af…

‘Was dit net nou allemaal een droom?’